Misschien merkte je al een tijdje dat het niet goed met hem ging. Of je had helemaal niks door en hij kwam zelf vertellen hoe slecht het eigenlijk ging. Een verslaving is ontzettend lastig. Zowel voor de persoon zelf als voor de omgeving. Het is zo lastig om iemand waarvan je houdt zo te zien afglijden. Steeds dieper zien wegzakken in een verslaving. Je zou zo graag willen helpen, het probleem willen oplossen, maar je kan het niet.
Er wordt vaak veel informatie gegeven voor de verslaafde zelf. Manieren om de cyclus te doorbreken. Tips over afkickklinieken in Nederland of zelfs het aanpakken van de verslaving in een afkickkliniek in zuid afrika. Tips genoeg. Maar aan de omgeving wordt nauwelijks gedacht. Tijd om daar verandering in te brengen. Want ook voor de nabije omgeving kan een verslaving allesvernietigend zijn. De kans is groot dat je ook met vragen zit. In dit artikel vertellen we je alles wat je moet weten als jouw dierbare verslaafd is.
De verantwoordelijkheid ligt altijd bij de verslaafde
Het gaat om iemand waar je enorm veel van houdt. Daarom wil je extra veel begrip tonen. Uitleggen waarom je wel snapt dat hij of zij verslavende middelen gebruikt. Je wilt een deel van de schuld misschien zelfs wel zelf op je nemen. Doe dit niet.
Wees je ervan bewust dat de verslaving in veel gevallen praat. Een verslaafde zal – zeker in de ontkenningsfase – elk excuus aanpakken om het gedrag te verklaren. Of uit te leggen waarom het wel meevalt en professionele hulp nog niet nodig is. Als jij hierin mee blijft praten, is het heel gemakkelijk voor de verslaafde om dit in stand te houden. Hierdoor werk je dus eigenlijk mee met de verslaving en niet jouw dierbare zelf.
Neem ook nooit de verantwoordelijkheid op je. Voel je ook niet schuldig bij een terugval. De verslaafde zelf is uiteindelijk verantwoordelijk. Hij moet zelf hulp zoeken. Natuurlijk zou je wel kunnen helpen. Bijvoorbeeld door uit te zoeken waar hulp bij alcoholverslaving of een andere verslaving mogelijk is. Welke nummers er gebeld kunnen worden. Je zou zelfs mee kunnen gaan naar de huisarts als dit gevraagd wordt. Maar uiteindelijk moet de verslaafde zelf de knoop doorhakken. Voel je dus – hoe moeilijk ook – niet al te verantwoordelijk. Anders loop je het risico zelf ook meegesleurd te worden in deze neerwaartse spiraal.
Stel duidelijke grenzen
Woont de verslaafde bij je in? Bijvoorbeeld je kind of partner? Dan is het belangrijk dat er consequenties worden gesteld. Dat je duidelijk maakt wanneer de grens voor jou is bereikt. Wees hier duidelijk en consequent in. Een verslaafde zal het namelijk heel moeilijk vinden om te stoppen als hij geen consequenties ervaart van zijn gedrag.
Stel dus bijvoorbeeld de regel dat hij niet meer thuis kan wonen als hij nog één keer dronken of onder invloed van verdovende middelen thuiskomt. Het is heel lastig om deze regel ook echt op te volgen, maar soms wel noodzakelijk om je eigen grenzen te bewaken en ook om de ogen van je dierbare te openen.
Zoek zelf ook hulp
Een verslaafde dierbare brengt veel zorgen met zich mee. Voorkom dat je hier zelf ook aan onderdoor gaat. Merk je dus dat het je enorm raakt? Bespreek dit dan met de huisarts of een andere professional. Soms is het ook prettig om zelf iemand te hebben waar je bij terecht kan.
